‘Human resource’: mensen als grondstof …? Laatst adviseerde een vriendin van me contact op te nemen met de HR managers van verschillende organisaties om hen te vertellen wat wij doen. Een heel goed idee … maar het zette mij ook aan het denken over die vreselijke term: Human Resources. ‘Human resource’: mensen als grondstof. Als een middel om te optimaliseren, te ontginnen, te onttrekken aan de aarde om te gebruiken en op te branden…… Mensen zijn geen kolen!
Menselijk leven is voor mij geen middel maar juist het uitgangspunt, de bron van creatie. Ik denk dat het menselijke, de menselijke maat het belangrijkste is; en precies die is op veel plekken en in veel organisaties ver te zoeken.
Immers; we zijn scheppende wezens. Alle creatie komt voort uit een wil tot leven. Leven, dat is niet alleen consumeren maar vooral ook groeien, ontwikkelen, bouwen.
Aan een kunstenaar vragen we (gelukkig) niet waarom hij moet maken, waarom hij of zij creëert.
Hij wordt gedreven door zijn innerlijke noodzaak, een wil tot het uitdrukken van zichzelf, het geeft zijn bestaan zin. Het zet hem aan.
Deze noodzaak is de motor en ik geloof dat die niet is voorbehouden aan kunstenaars, die hebben we allemaal. We doen er goed aan die noodzaak serieus te nemen en te koesteren.
Zin geven aan ons leven en werk
Willen we zin geven aan ons leven en werk en niet afbranden dan moeten we steeds zoeken naar hoe we in contact blijven met onze noodzaak. Waar we die vinden, hoe we ons verbonden voelen met ons ‘zelf’, met onze wil te leven en dus te groeien.
Wat heb je daarvoor nodig? Hoe geef je dat aandacht en tijd?
Waar we steeds denken dat het ‘tussen de oren’ zit… vind je je noodzaak in je lijf, in actie, in stilte, in ontroering door natuur of in kunst.* Hans Alma zegt daarover in Trouw ( 11-02 -2020) “Kunst kan ons helpen anders te gaan kijken…..[kunst] opent ons, prikkelt onze verbeelding en zet ons daarna weer aan tot handelen”.
Je noodzaak vind je via je emoties, achter je emoties.
Het leven woont in je hart, maar met dat idee worden we niet opgevoed. We worden nog steeds opgevoed slechts een hoofd te zijn dat we vol stoppen met kennis. Hier in onze moderne westerse wereld wordt de verbinding tussen lichaam en geest er na ons 4e levensjaar langzaam uit gesloopt. We jakkeren ons lijf af in de sportschool en onze geest in de kantoortuin.
Voor mij zijn er twee belangrijke manieren om de verbinding tussen lichaam en geest weer te voelen. Om weer contact te kunnen maken met mezelf en dus ook met wat er voor mij toe doet. Het eerste is wandelen met mijn hond in het bos en het tweede is zingen. Hoe heerlijk was de ontdekking, tijdens mijn opleiding, van theaterlessen en met name het zingen waarmee ik die verbinding weer tot stand bracht. Het zingen en spelen waar mijn verbeelding klank wordt en waarin mijn fantasie zich kan uitdrukken in beweging en waar ik mijn emoties en geschiedenis, mijn herinneringen kan gebruiken om uitdrukking te geven aan mijn wil tot zijn, aan mijn wil tot leven, aan schoonheid, aan liefde.
Ik ontdekte welke emoties mij overvielen, waar ze fysiek in mij huisden. (Dat is niet zo gek; tenslotte zeggen we niet voor niks: ik heb een brok in mijn keel, ik voel een knoop in mijn maag, ik heb pijn in mijn hart en vlinders in mijn buik) Ik ontdekte hoe ze te duiden, een plek te geven, die emoties. Zo leerde ik mijn emoties kennen en leerde ik ze te uiten en daarmee onderdeel te maken van mijn zijn, mijn instrument. Ik ontdekte de kracht van muziek, van een muzische stroom. Flow. Van een verbondenheid met mezelf en zodoende ook met de mogelijkheid me te verbinden met mijn toehoorders en aan te sluiten op iets universeels.
Human Relations in plaats van Human Resources
Terug naar de HR. Misschien moeten die afdelingen geen Human Resource meer heten, maar Human Relations. Waar Human staat voor het echt menselijke en relations voor echte verbinding. Waar niet meer wordt uitgegaan van ontginnen en schaarste maar van duurzaamheid en overvloed. Waar we geven wat we te brengen hebben. Vanuit onze bron, onze noodzaak.
Met de trainingen en coaching van De Kunst van Wel helpen we mensen contact maken met hun noodzaak, met wat hen zin geeft, wat hen drijft.
Mmmmm, ik krijg al veel meer zin om contact op te nemen met HR managers en ze onze ideeën en ons aanbod voor te leggen …. dus mocht je nog contacten hebben … 😉 😉
- Bekijk onze Teamdag: De Noodzaak
- Bekijk onze coaching trajecten
NB Over verbinding hebben we ook nog zo onze ideeën. Daarover een volgende keer meer.
