Ik voel het in de lucht. Ik zie het op de gezichten. Ik lees het af aan de berichten in de krant: We zijn een nieuwe fase ingegaan, en we zijn er dringend aan toe ook! Toen ik in februari iedereen uitgelaten op het ijs zag staan in het Amsterdamse Flevopark – oude schaatsen opgeduikeld, draagbare muziekbox bij de hand, koek en zopie-tentje inderhaast opgetuigd – begon het al te kriebelen.
‘Dit zou de dag kunnen zijn die het einde inluidt van de Rutte doctrine’,
dacht ik. En dan bedoel ik dat de neoliberale vanzelfsprekendheid zijn langste tijd heeft gehad, en er ruimte komt voor andere ideeën, andere zorgen, andere waarden. Dat de teloorgang van het algemeen belang als richtinggevend zichtbaar wordt – en, dat hoop ik, tegenkrachten oproept.
In de kranten zie ik inderdaad steeds meer artikelen over misstanden die in de afgelopen decennia zijn gegroeid, ik zie meer ruimte voor stemmen die hun zorg uitspreken en een ander idee hebben over onze prioriteiten als samenleving.
Terug naar de menselijke maat
De ‘menselijke maat’ duikt opvallend vaak op, de constatering dat die uit zicht is verdwenen en dat we er dringend behoefte aan hebben dat die in ere wordt hersteld, wordt er in dezelfde adem aan verbonden. En het lijkt door te dringen dat het coronavirus niet losstaat van hoe wij ons leven leiden en wat wij klimaat, biodiversiteit en minder fortuinlijke mensen aandoen om de ‘winst’ van een beperkte groep te maximaliseren. Nu ja, het rammelt – en er wordt aan de deur gerammeld. Now we’re talking! Dit wil ik wel. Zullen we het over een andere boeg gooien nu? De lockdown is nog niet voorbij, laten we ons rustig voorbereiden op de tijd dat de luiken weer opengaan, om een nieuwe weg in te slaan met elkaar. Ben jij er al klaar voor? En is jouw organisatie er klaar voor?
Wat vraagt die tijd, wat is de belofte? Wat is ons werkelijke verlangen? De coronatijd heeft ons aardig op het spoor gezet. Afgedwongen om stil te staan, meer tijd thuis door te brengen, ons op andere manieren af te leiden en op te laden, te laten voelen wat we echt missen en wat niet, te laten voelen wat echt belangrijk voor ons is.
Nu, straks, is het tijd om de verbinding te herstellen. Herstellen? Ik herinner me dat we die ook voor de coronatijd zochten, maar zo moeilijk vonden. Corona, de anderhalve metersamenleving, de afgedwongen afstand, het helpt ons los te komen uit de structuren, de vanzelfsprekendheden, de vastgeroeste gewoontes en ideeën over wie we zijn en wat goed leven is. Het is tijdom ons te herbronnen.
Mensen, mensen, mensen (Hannah Arendt)
Tijdens mijn studietijd werd ik geraakt door het centrale idee van Hannah Arendt dat de kern van menszijn niet gaat over wie De Mens is – maar dat ons vertrekpunt de realisatie moet zijn dat De Mens niet bestaat, dat er alleen maar mensen zijn. Talloze, individuele mensen met unieke levens. Mannen en vrouwen, kinderen en ouderen, mensen in alle kleuren en maten, mensen met alle mogelijke situaties en talenten, mensen met allerlei denkbeelden en overtuigingen, mensen mensen mensen. Ik denk dat we er aan toe zijn om onze levens, en onze samenleving, vanuit dat vertrekpunt opnieuw op te bouwen en vorm te geven. Vanuit de veelzijdigheid en de creatieve potentie die besloten ligt in de realiteit van zoveel verschillende mensen en perspectieven; de vernieuwing en de mogelijkheden die daarin besloten liggen als we er naar gaan luisteren, en ze productief gaan maken: daaruit een nieuw beeld scheppen van onze leefwereld om samen op te bouwen.
Terug naar nu. Wat heeft het te maken met onze eigen wereld en wat ons te doen staat?
Deze unieke gelegenheid moeten we niet laten lopen, maar aangrijpen om onszelf, en vooral onze relatie tot elkaar en tot de wereld, te vitaliseren en opnieuw uit te vinden. Ons oude vel dat we hebben achtergelaten lekker te laten liggen, en elkaar op een nieuwe manier gaan vinden en verbinden. Om ons voordeel te doen met de nieuwe inzichten en ideeën die we hebben opgedaan over hoe we ons werk voortaan wel, of juist niet meer, willen doen. Om de rol, de plek, de toegevoegde waarde van ons team, van onze organisatie, in de wereld opnieuw uit te vinden: onze gezamenlijke purpose.
** Herken je je hierin? Vraag je je af: Hoe dan?
-
- Voor teamleiders en hun teams, managers en hun afdelingen, hebben wij een speciaal programma Opladen en doorstarten ontwikkeld. Vraag ons naar de mogelijkheden.
-
- Met jouw eigen, persoonlijke vragen en behoeftes kun je bij onze coaches Liekje of Imke terecht. Maar je bent ook van harte welkom bij ons aanstaande Lente-Oplaadpunt (dit keer virtueel), waarin we aan bovenstaande vragen aandacht besteden en je inspireren met verrassende optredens, troostrijke muziek, prikkelende columns en goed gezelschap om je aan te laven.